Ο δρόμος προς τη μύηση

Κατά τον συμβολισμό των Ορφικών Μυστηρίων, ο Διόνυσος ο Ζαγρεύς πεθαίνει και κατόπιν ανασταίνεται – κρατήσετε το αυτό για το μέλλον. Ο θάνατος του συμβολίζει, τον θάνατο της τιτανικής του φύσεως, η οποία είναι η φύση στο ανθρώπινο επίπεδο και έχει πάθη, ελαττώματα και κακίες. Ως εκ τούτου, ο θάνατος της τιτανικής φύσεως του ανθρώπου είναι ο θάνατος των παθών του δηλαδή η αποβολή των ελαττωμάτων του. Κατόπιν ανασταίνεται και μεταμορφώνεται σε ουράνια θεότητα, τον Διόνυσο τον Ελευθερέα.

Ο μυημένος λοιπόν, θριαμβεύει ως ανθρώπινη φύση επί του νόμου του θανάτου και έτσι, η ανθρώπινη ψυχή δεν θα ξαναπεράσει πια από την διαδικασία του θανάτου γιατί έχει πλέον αποκτήσει τον πνευματικό της οργανισμό που είναι ένα αιώνιο οργανικό μέσο που της εξασφαλίζει την αιωνιότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποθέωσης είναι η περίπτωση του Ηρακλή – κρατήστε το αυτό για το μέλλον- διότι εκείνος εξάλειψε τα πάθη του μέσω των άθλων που επιτέλεσε ώστε ελεύθερος παθών και ανθρώπινης φύσης, θα οδηγηθεί στον πνευματικό Όλυμπο δηλαδή στην αποθέωσή του.