Το τραγούδι αυτό το λατρεύω. Έχει υπέροχους στίχους και υποβλητική μουσική. Ακούγεται και η αγαπημένη όπερα του Χάρη, η Lackmé . Το άκουγα στα αυτιά μου όταν ο Φοίβος είπε στη Δάφνη: «Σ’ αγαπώ όσο μπορεί να αγαπήσει η μαύρη μου καρδιά.» Η Γιώτα το μετουσίωσε (πάλι) σε έναν υπέροχο συνδυασμό μουσικής, εικόνων και λέξεων από το κείμενο μου.
2 σχόλια:
Mporeis mipos na mou doseis na katalavo to noima tou tragoudioy ????
Gia ti akrivos milaei ???
Λοιπόν, για να δούμε τι θυμάμαι από τα μαθήματα Κειμενογλωσσολογίας:
Η εικόνα που μου δίνει εμένα αυτό το τραγούδι είναι η εικόνα ενός ανθρώπου ισχυρού και μαζί αδύναμου. Ένας άνθρωπος σε υπαρξιακό αδιέξοδο. Δεν ξέρουμε ποιος είναι δεν μας αποκαλύπτεται. Νιώθει την ασχήμια να τον πλησιάζει και να διεισδύει μέσα του:
«Something ugly this way comes
Through my fingers sliding inside»
Ευλογημένος «Αll these blessings» και μαζί καταραμένος «all these burns»
Σαν όλους τους χαρισματικούς ήρωες και - αν μού επιτρέπετε την σύνδεση με την προσωπική μου εμπειρία- σαν όλους τους χαρισματικούς ανθρώπους. Βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Καλείται διαρκώς ακριβώς λόγω της δύναμής του να αναλάβει δράση και να προστατεύσει ανθρώπους και αξίες και αυτό τον έχει εξαντλήσει ψυχολογικά Νιώθει υπεύθυνος για μεγάλη κλίμακα ανθρώπων – και πάλι δεν μας αποκαλύπτει το λόγο ακόμα καλυμμένος με μυστήριο- που ζουν χωρίς ελπίδα. Αναλαμβάνει την ευθύνη: I unfurl my flag my nation helpless
Ψάχνει για την ευχαρίστηση ακόμα και τον πόνο, ενδεχομένως για να ηρεμήσει, την ψυχική ανισορροπία στην οποία βρίσκεται. Οτιδήποτε έντονο είναι καλό γιατί θα τον κάνει να ξεχάσει την παρούσα κατάσταση: «Search for pleasure search for pain»
Τι θα μπορούσε να τον σώσει από αυτή την κατάσταση;. Ενδεχομένως η πίστη σε κάτι ανώτερο όμως, ο ήρωας μας δεν πιστεύει σε κάποια ανώτερη δύναμη: «I'm godless»
Στη δική μας περίπτωση, αν ο Φοίβος – όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου- είναι ο μυστηριώδης ήρωας είναι εντελώς ειρωνικό. Δεν νομίζετε;
Όμως…Μήπως υπάρχει κάτι;; Μία παρουσία καθησυχαστική τον καλύπτει με κάποιο τρόπο; Κι εδώ μπαίνει πάλι καλυμμένη με μυστηριώδες πέπλο, η γυναικεία φιγούρα: «underneath your cover»
«Black black heart» … «Σε αγαπώ» είπε ο Φοίβος στη Δάφνη «όσο μπορεί να αγαπήσει η μαύρη μου καρδιά»
Πού δεν μπορεί, ίσως δεν έχει πλέον δύναμη να προσφέρει περισσότερα: «why would you offer more»
Φλεγόμενη: «I'm on fire».
Και ο «καταραμένος μας ήρωας» σάπιος ως το κόκαλο «I'm rotting to the core»
Νικώντας τον ίδιο του τον εαυτό σε μία παρτίδα σκάκι «I'm eating all your kings and queens»
Και κάθε επίπλαστη ευχαρίστηση «All your sex and your diamonds»
Σε αυτό το σημείο ακούγεται η άρια από την όπερα του Delibes LAKME, την οποία ερμηνεύει στην Πρώτη Πράξη η Λακμέ κόρη του ιερέα Νιλακάνθα, και η υπηρέτριά της Μάλικα, καθώς ετοιμάζονται να πάρουν το μπάνιο τους στον ιερό ποταμό Εντελώς παγανιστική εικόνα, γεμάτη αθωότητα και ομορφιά έρχεται σε αντίθεση με την ψυχική κατάσταση του ήρωα και την μαύρη του καρδιά. Οι συσχετισμοί εύλογοι ειδικά αν θυμηθούμε το «μαύρο παρελθόν» του Απόλλωνα.
Ελπίζω πως σου ξεκαθάρισα λίγο την εικόνα
Δημοσίευση σχολίου