Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Απόλλων... the sequel

Απόλλων ο θεός της μαντικής
Ο Απόλλων, αποφάσισε να ιδρύσει ένα μαντείο που να φανερώνει στους ανθρώπους την αλάθευτη βουλή του πατέρα του. Διαλέγει τους Δελφούς και εκεί στους ιερούς τοίχους χαράσσονται τα δύο αποφθέγματα – ακρογωνιαίοι λίθοι της ελληνικής φιλοσοφίας; «Μηδέν άγαν» δηλαδή «τίποτα σε υπερβολή» και «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ» δηλαδή «να γνωρίζεις τον εαυτό σου». Οι άνθρωποι έρχονται στο μαντείο για να ζητήσουν τις συμβουλές του θεού για το μέλλον τους αλλά έρχονται επίσης και ως ικέτες άνθρωποι που έχουν διαπράξει φρικτά εγκλήματα και μένουν εκεί μέχρι να τους δοθεί άφεση, να επιτελεστεί η κάθαρση. Γιατί ο Απόλλων είναι ο πιο σκληρός πολεμιστής- πιο σκληρός και από τον Άρη ακόμα αλλά είναι ο θεός της συγχώρεσης και τον διακρίνει μεγάλη αγάπη για τον άνθρωπο.


Η σύγκρουση ανάμεσα στον Απόλλωνα και τον Ηρακλή

Απόλλων και ο Ηρακλής είχαν έρθει στα χέρια για αυτό το μαντείο. Ο Ηρακλής του «βούτηξε» το μαντικό του τρίποδα για να τον στήσει στο δικό του μαντείο. Εννοείται πως δεν πρόλαβε να κάνει και πολλά βήματα!!! Θυμηθείτε το αυτό στο μέλλον. Αγαπημένα αδέρφια, μεν, αλλά πάντα είχαν τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.

Οι έρωτες του
Ο Απόλλων πόθησε την Κασσάνδρα την κόρη του Πρίαμου, ίσως και για αυτό να ήταν με το μέρος των Τρώων κατά τον τρωικό πόλεμο … αν και στη Δάφνη, άλλα λέει ότι τάχα οι Τρώες είχαν δίκιο, τι να πω, δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι η Τρώες ήταν επίσης Έλληνες, της Μικράς Ασίας. Τέλος πάντων η πονηρή βασιλοπούλα του υποσχέθηκε να του δοθεί, αν της έδινε το χάρισμα της μαντικής. Ο θεός δέχτηκε, αλλά εκείνη, μόλις ένιωσε ότι το έχει το… κληρονομικό χάρισμα πήρε πίσω την υπόσχεσή της. Χμ… Ένα πράγμα κατάλαβα μετά από την ελάχιστη ενασχόλησή μου με την ελληνική μυθολογία. Δεν τα βάζουμε με τους Ολύμπιους, ειδικά με τον Απόλλωνα! Την εκδικήθηκε ως εξής: Είχε το χάρισμα να μαντεύει τα μελλούμενα αλλά αυτό το χάρισμα συνοδευόταν από την κατάρα να μην την πιστεύει κανείς! Τελικά έσμιξε μαζί του και γεννήθηκε ο Τρώιλος. Πάντως, ο Απόλλωνας δεν της έκανε την χάρη να την πιστεύουν οι άνθρωποι εξ’ ου και η έκφραση: «Οι Κασσάνδρες». Μας λένε αλήθειες αλλά δεν τις πιστεύουμε! Πολλές είναι οι ερωτικές του ιστορίες, πώς να μη ζηλεύει η Δάφνη!! Με τις μούσες Θάλεια και Καλλιόπη, την Θυία, τη Θυρώ, τη Δριόπη, την Κωρυκία, την Ψαμάθη, την Κυρήνη, τη Μαντώ…και φυσικά την Κορωνίδα με την οποία απέκτησε τον Ασκληπιό… Χάσατε τον λογαριασμό;; Πού να δείτε τι έπαθε η καημένη η Δάφνη όταν τα διάβασε όλα αυτά!!!
Τόσοι μύθοι για έρωτες και πάθη του θεού αφηγούνται τη θεϊκή του φύση το Απολλώνιο φως. Υπάρχει επίσης και η ιστορία του θεού με τον Υάκινθο που είναι καθαρά αλληγορική και έχει να κάνει με την αποξήρανση του βλαστού από το αυτή τη δύναμη του ηλιακού φωτός.

Ο Απόλλων πέφτει στη δυσμένεια του πατέρα του
Όταν ο αγαπημένος του γιος ο περήφημος ιατρός Ασκληπιός άρχισε με τη δύναμή του να ανασταίνει νεκρούς, ο Δίας το θεώρησε ύβρη. Έτσι τον κεραυνοβόλησε και τον σκότωσε, Ο Απόλλων, τρελός από θλίψη, εκδικήθηκε τον θάνατο του γιου του και ο σκληρός Δίας, ήταν έτοιμος να τον ρίξε στα Τάρταρα αλλά η Λητώ τον παρακάλεσε. Τον έριξε λοιπόν για δέκα χρόνια σε Λήθαργο όμοιο με θάνατο. Θα μιλήσουμε για αυτή την κατάσταση στο τρίτο βιβλίο της σειράς!! Υπομονή!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου