Πόσο μελάνι και φαιά ουσία θα χρησιμοποιηθεί επιτέλους!!

Ο Δημήτρης Στεφανάκης ένα χρόνο περίπου πριν, είχε πει σε μία συνάντηση της  Λέσχης  Ανάγνωσης του Πολιτιστικού Συλλόγου Λουτρακίου όπου  είχαμε την τεράστια τιμή να τον γνωρίσουμε  ότι ένα βιβλίο που «δεν τραβάει» στην Ελλάδα έχει  6 μήνες χρόνο ζωής. Στο διάστημα αυτό είναι  που πουλάει, τότε είναι που οι άνθρωποι ασχολούνται μαζί του. Με καλό ή κακό τρόπο. Υπό αυτή την έννοια δηλώνω εξαιρετικά ευτυχισμένη που σήμερα  δέκα μήνες μετά από την πρώτη κυκλοφορία του «Μύθου»,  ο «Μύθος»  εξακολουθεί να αγαπιέται  και να μισιέται. Πόσο πάθος πρέπει να έχει κανείς για να γεμίσει 4 σελίδες  προσπαθώντας να συγκρίνει τον «Μύθο» με το «Twilight»  και τελικά γιατί να κάνει κάτι τέτοιο;  Έχει κανείς συγκρίνει άλλο ελληνικό μυθιστόρημα με ένα διεθνές best-seller ? Ευτυχώς, δε που η «κριτικός» - ω Θεέ μου όλοι βιβλιοκριτικοί έγιναν και συγγραφείς θα τρελαθώ  πια!!!-  που με αναφέρει ως   απόφοιτο Γαλλικής Φιλολογίας , διότι υπό αυτή την έννοια θα μπορούσε να με αναφέρει ως απόφοιτο δημοτικού σχολείου διότι η φοίτηση μου εκεί  προηγήθηκε των υπολοίπων σπουδών μου,   κάτι που σίγουρα είδε στην περιήγησή της στο blog μου και στα λοιπά site. Με ενοχλέι να μην αναφέρονται οι τίτλοι σπουδών μου γιατί έχω κοπιάσει πολύ για αυτούς!

Και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους η Δάφνη δεν είναι η μέση γυναίκα στο πιο ψηλό και πιο αδύνατο. Είναι  η μία και μόνη που κατάφερε να συγκινήσει τον θεό Απόλλωνα μετά από πολλούς αιώνες. Και ο Φοίβος δεν είναι αιμοσταγές βαμπίρ. Είναι ένας από τους δώδεκα εκλεκτούς που ξέρει τα πάντα και έχει δει τα πάντα. Τελεία.

 Όποιος καταφέρει να διαβάσει το παρακάτω κείμενο ας γράψει τη γνώμη του γιατί εγώ έχω τόσες παρατηρήσεις να κάνω που προτιμώ να μην πω τίποτα . Α…. προσοχή στα δευτερόκλιτα: «Η υγιής - της υγιούς - την υγιή» …Και επίσης… Ποιος αλήθεια την πληροφόρησε για τον γάμο και τα παιδιά της Δάφνης;  Μετρημένοι στα δάχτυλα είναι όσοι έχουν διαβάσει το «Έρεβος»!

http://bubblegumculture.blogspot.gr/2013/04/twilight.html

Το κείμενο της Λουκιας Κεραμαρη στην υπεροχη ομάδα της Κλειώς Τσαλαπάτη "Φίλοι της Ελληνικής Λογοτεχνίας". Η Λουκία είναι ένας από τους ανθρώπους για τους οποιούς νιώθω ότι είμαι πολύ τυχερή που διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας, όταν ξεκίνησα αυτή την πορεία στα ερεβώδη μονοπάτιατης Λογοτεχνικής Δημιουργίας.. Το δημοσιεύω με ένα τεράστιο ευχαριστώ.

Παλαίμαχη αναγνώστρια άρχισα να πιστευω εδώ και καιρό πως
1.κατάντησα να μην μπορώ οχι να διαβάσω αλλά ουτε και να ρίξω μια δεύτερη ματιά σε βιβλία που είτε είναι κακοκποιημένη μετάφραση είτε είναι αντίγραφα χείριστα βραζιλιάνικης λογοτεχνίας.(Μερικά από δαύτα εχουν και νοτιοαμερικάνικα ονόματα...)2.κατάντησα να μην μπορώ να διαβάσω βιβλία υποοτίθεται γραμμένα με χιούμορ αλλα στην πραγματικότητα ο συγγραφέας δεν κατάφερε να κρατήσει την ισσοροπία μεταξύ του γελοίου και του γέλιου..3.κατάντησα να μην αντέχω τα τάχα φανταστικής λογοτεχνίας βιβλία που ο συγγραφέας εχοντας εναν αχταρμά στο μυαλό του, ανακατευει χώρες, μύθους,φανταστικές υπάρξεις κλπ,ανακατευει την ξένη μυθολογία με την μυθοπλασία του μυαλού του και με αποτέλεσμα εντελώς ανιαρό ,ανούσιο και πολλές φορές έφτασα να αισθάνομαι πως με κοροιδεύει...
Η Βίβιαν Φόρτη ,δεν μου έδωσε την δυνατότητα να καταντήσω αναγνώστρια όλων των παραπάνω ...τάχα λοχοτεχνημάτων!!Ο ΜΥΘΟΣ της ,οταν βρίσκεται στα χέρια κάποιου αναγνώστη, απλώνεται,ξετυλίγεται και κυκλοφορεί στο μυαλό του με εναν απίστευτα ρεαλιστικό τρόπο.
Η ιστορία του καθηγητή και της μαθήτριας δεν σε δικαιώνει καθόλου, εαν φαντάζεσαι πως γίνεσαι για άλλη μια φορά κοινωνός ενός συνηθισμένου παδαριώδες παραμυθιου.
ΟΧΙ!!!!
Σου δίνει την δυνατότητα να ζήσεις με την περιπέτεια της ηρωιίδας του ,όλη την ελληνική μυθολογία, χωρίς καθόλου να ξεφευγει από ότι η ελληνική ψυχή θέλει να γνωρίζει για αυτή αλλα κυρίως να ζήσει αυτή.
Η Βίβιαν Φόρτη ειναι κατα την γνώμη μου ισως η μοναδική Ελληνιδα Συγγραφέας που εχει την ικανότητα και απο γνώσεις βεβαίως βεβαίως τέτοιου είδους λογοτεχνία